Pytający: LII, ILE, EIE, IEI, ESI, SEE, LSE, SLI

1. Tendencja do dialogu.
2. Większość tego co Pytający mówią wygląda bardziej jak pytania, nawet twierdzenia.
3. Zawsze, jak inna osoba mówi, potwierdzają odbiór informacji przez tak, mhm, etc.
4. Potrafią bardzo dobrze rozmawiać z widownią jako całością.
5. Zaczynając mówić oczekują zainteresowania i zaczęcia zwracania uwagi.
6. Mają tendencje do przerywania i czują się komfortowo zatrzymując się w połowie mowy i z pytaniami dozwolonymi przez cały czas, wracając do tego co mówili, jeśli konieczne.
7. często zadają nieretoryczne pytania i odpowiadają na nie.
8. Często zadaje pytania w danym momencie, bez poważnej potrzeby znalezienia teraz szukanej informacji.

Deklarujący: ESE, SEI, LSI, SLE, LIE, ILI, EII, IEE

1. Tendencja do monologu.
2. Większość tego co Deklarujący mówią wygląda bardziej jak stwierdzenia, nawet pytania.
3. Słuchają uważnie i cicho innych mówiących i odpowiadają długą mową.
4. Łatwiej im rozmawiać z jedną osobą naraz.
5. Zanim zacznie mówić, sprawdza czy skupił uwagę.
6. Jest bardzo cierpliwy dla innych mówiących pod względem pozwalania skończyć.
7. Woli skończyć mowę, zanim pozwoli innym mówić, lubi zamknięcie i przedstawienie swojego punktu widzenia.
8. Pytania są często raczej retoryczne albo ściśle umotywowane przez poważną potrzebę informacji. Pytający
1. Pytający mają tendencję, by używać pytających intonacji. Ich stwierdzenia brzmią dużo mniej kategoryczny niż te Deklarujących.
2. Pytający mają skłonność odpowiadać pytaniem na pytanie. Często zaczynają opowieści zdaniami w stylu "o czym powinienem ci opowiedzieć?". Często ich pytania nie służą żadnemu celowi i nie wymagają odpowiedzi ("Będziesz tam? - Kto? Ja? Będę tam!") i odpowiadają pytaniem pytaniem które zostało zadane nawet jeśli dobrze je usłyszeli i zrozumieli ("Będziesz tam? - Będę tam? Dobrze..."). Często używają pytań jako środka do podtrzymania rozmowy (Na przykład mogą zadać pytanie żeby kupić sobie czas na myślenie nad odpowiedzią).
3. Pytający w dużym stopniu zachowują podczas rozmowy formę pytań i odpowiedzi. Zawsze zachowują dialog z kimkolwiek by nie rozmawiali ("chciałbym usłyszeć twoja odpowiedź", "Spytaj mnie, odpowiem") lub wyimaginowaną konwersacje (wewnętrzny "dialog"). Nawet jeśli opowieść pytającego jest przygotowana w formie monologu, z zasady rozpada się na fragmenty (pytanie - odpowiedź) nieuchronnie zamieniając się w dialog.
4. Pytający szybko i natychmiastowo reagują na pytania na drodze swojego monologu (niezależnie od ważności i racjonalności/nieracjonalności tego pytania) - odpowiadają na pytanie i kontynuują z miejsca gdzie przerwali. Jako że są naturalnie skłoni do dialogu jako formy komunikacji nad łagodnym (niewymaganym) trybem monologu, wolą kiedy są pytani podczas trybu monologu. Także z tego powodu wymaga od nich wielkiego wysiłku pozostać przy temacie i oprzeć się pokusie by przerwać rozmówcy pytaniami które mogły by go odciągnąć od tematu.

Deklarujący
1. Deklarujący są skłonni do używania twierdzących intonacji i dla tego są często postrzegani jako pewni lub kategoryczni. nawet ich pytania często są zadawane twierdzącym tonem.
2. Deklarujący są skłonni do zadawania pytań żeby otrzymać na nie odpowiedź. W przeciwieństwie do Pytających rzadko odpowiadają pytaniem na pytanie, zadają pytania które są konwersacyjna nadwyżką lub służą do potrzymania rozmowy.
3. Deklarujący są skłonni porozumiewać się w formie monologów, gdzie każda część ma "swój zwrot". Ponieważ próbują oni podświadomie przekształcić dialog do monologu (albo ich własny, albo rozmówcy poprzez słuchanie bez przerywania), w rezultacie ich rozmowy brzmią jak sekwencja dwóch przeciwnych monologów.
4. Deklarujący mogą zgubić ciąg myśli kiedy przerywa się im pytaniami podczas ich monologów i dlatego z reguły czekają i odpowiadają na takie pytania później. Kiedy zadane jest pytanie w temacie, oni z reguły proszą osobę żeby była cierpliwa, i poczekał z nim aż oni skończą i nie próbują włączyć odpowiedzi do ich monologu. odnoszą się z większym zrozumieniem do potrzeby nie przerywania kiedy mówią i dlatego starają się unikać zadawania pytań kiedy ich rozmówca mówi, nawet jeśli są w temacie i wolą zadać pytania i wytoczyć wzajemne argumenty, kiedy ich rozmówca skończy.

Analogia
Różnice pomiędzy Pytającymi i Deklarującymi można porównać do różnicy pomiędzy dwoma stylami narracji. Deklarujący wolą skończoną narracje, pełna historie z widocznym początkiem, kulminacją i zakończeniem, a Pytający wolą więcej mentalnej gry ze stałymi zmianami między bohaterami.

Hipotezy
1. Orientacja pierwszej funkcji wzmacnia manifestacje poszczególnych cech: ekstrawersja wzmacnia Deklarującą cechę, introwersja wzmacnia Pytającą cechę.
2. Niewerbalna komunikacja jest bardziej wyraźna u Pytających, niż Deklarujących (kontakt wzrokowy, gesty).
3. W mowie pisanej Deklarujący są bardziej skłonni do zastępowania pytań narracją esencji pytań, kiedy pytający są bardziej skłonni zastępować narracje pytaniami albo wykrzyknieniami (wymagającymi odpowiedzi, prowokującymi czytelnika do odpowiedzi).