Partnerzy czują dziwny pociąg do siebie, który wydaje się obiecywać
dużo ale nigdy niczego nie dostarcza. Partnerzy wydają się być
zainteresowani tymi samymi dziedzinami i mają podobne pragnienia, ale
opisują oni rzeczy w dziwny i fascynujący ale ostatecznie niezgłębiony
sposób. Oczekiwania które przechodzą w interesującą rozmowę nie są
prawie nigdy spełnione.
2
Są to związki niestabilnego dystansu psychologicznego. Obaj partnerzy
mają trudności ze zbudowaniem i utrzymaniem stabilnego dystansu
psychologicznego pomiędzy sobą. Partnerzy mają szansę, by dobrze żyć ze
sobą, ale muszą być sami. W innych przypadkach partnerzy zwykle
konkurują ze sobą wykorzystując swoje mocne strony. Zdarza się tak w
obecności osób trzecich, każdy z partnerów próbuje zwrócić uwagę
słuchacza popisując się swoimi mocnymi stronami. Partnerzy w związku
przeciwieństw mogą lubić niektóre zachowania partnera i często właśnie
to pozwala im na stworzenie bliższego związku. Jednakże, kiedy znajdą
się w towarzystwie ich wzajemne relacje mogą się dramatyczne zmienić.
Introwertyczny partner zwykle oddala się, związek traci wewnętrzne
ciepło, staje się bardziej formalny i powściągliwy. Oboje partnerzy
mogą zacząć żałować, że byli zbyt ufni.
Ekstrawertyczny partner odnosi fałszywe wrażenie, że introwertyczny
partner celowo działa przeciwko niemu. To powoduje wiele nieporozumień,
partnerzy są zaskoczeni sytuacją, ponieważ trwają w przekonaniu, że
wcześniej wszystko było dobrze. Introwertyczny partner zwykle zaczyna
dławić inicjatywy partnera ekstrawertycznego i może je krytykować i
wyszydzać. Partner ekstrawertyczny w odwecie może zachowywać się w ten
sam sposób.
Partner ekstrawertyczny jest w tym zawiązku bardziej podatny na
zranienie, ponieważ może czuć się zdradzany. W końcu ekstrawertyczny
partner zaczyna przesadnie obawiać się każdego następnego kroku,
ponieważ boi się popełnić błąd, a w konsekwencji może stać się bardzo
podejrzliwy. Niestety ekstrawertyczny partner nie dostrzega tego, że
jego introwertyczny partner nie jest taki zły, jak on go sobie zaczął
wyobrażać.
Obaj partnerzy wydają się monitorować swoje słabe obszary. To
powstrzymuje od otwartego konfliktu, ponieważ obaj partnerzy czują się
zbyt niepewni by omówić skutecznie swą relację. Jako skutek, konflikty
duszą się pod powierzchnią — powodując ból i długotrwałą obrazę (jeśli
partnerzy oczekują coś od siebie) — bez jakiejś nadziei na rozwiązanie.
Początkowo partnerzy mogą przyciągać się z daleka, ponieważ są tak
przeciwni, ale ich język i wzory myślenia są beznadziejnie trudne do
przetrawienia na bliskim dystansie psychologicznym. W najlepszym
wypadku partnerzy mogą mieć sporadycznie rzadkie momenty wzajemnego
zrozumienia kiedy oboje są w dziwnym nastroju i zaczynają mówić o życiu
bez skupiania uwagi na sobie nawzajem.
2
Jest to rodzaj związku w którym nieustannie rozwijają się konflikty.
Związki konfliktowe powstają pomiędzy partnerami o najmniejszym stopniu
zgodności. Jednakże nie bywa to tak oczywiste, zwłaszcza w początkowych
fazach rozwoju związku, kiedy to partnerzy konfliktowi wydają się sobie
wzajemnie atrakcyjni, interesujący i posiadający imponujące zdolności.
Oboje partnerzy są z reguły przekonani, że mogą współistnieć i
współpracować bez żadnych problemów, ale szybko okazuje się, że coś
jest zawsze nie tak i związek wciąż staje pod znakiem zapytania. Oboje
partnerzy mogą utwierdzać się w błędnym przekonaniu, że przyczyny
problemów są błahe i łatwo można sobie z nimi poradzić, a wszystko
czego trzeba, to zwiększenie wysiłku w celu lepszego zrozumienie
partnera.
Niestety te próby permanentnego nacisku na dalszy rozwój związku,
spowodują wkrótce otwarty konflikt pomiędzy partnerami. Gdy konflikt
się zaczyna, partnerzy uderzają dokładnie tam, gdzie najbardziej
zaboli. W odwecie druga strona może kontratakować nawet jeszcze
bardziej agresywnie. Z każdym konfliktem związki te stają się coraz
gorsze.
Pomimo tego, iż partnerzy w związku konfliktowym okazują pewność siebie
w tych dziedzinach, w których ich partner jest jej pozbawiony, nie
posiadają umiejętności wzajemnej ochrony i asekuracji swoich słabych
punktów. To powoduje częste kłótnie i ogólne rozczarowanie związkiem.
Kiedy po kilku bezowocnych próbach zbudowania stabilnego związku
partnerzy poddają się i zrywają związek, czują ogromną ulgę, czują się
ocaleni.
Każdy partner jest ucieleśnieniem wielu cech które chciałby mieć drugi
i próbuje bezskutecznie rozwinąć w sobie. Mówienie o tych
respektowanych siłach może być fascynujące jeśli partnerzy znajdują
zainteresowanie w sobie. Jeśli partnerzy mają wspólną misję każdy
ubezpiecza słabe obszary drugiego tworząc potężny zespół. Jednakże
bliska współpraca i rozwiązywanie problemów szczegółowych to trudna
sprawa ponieważ partnerzy nie mogą się z zasady zgodzić. Konflikty i
różnice zdań między partnerami super-ego są otwarte i zwykle są
dyskutowane na głos czasami powodując gorącą kłótnię bez jasnego
zwycięzcy.
2
Są to relacje wzajemnego szacunku między partnerami. Partnerzy Super-Ego mogą myśleć o sobie wzajemnie jak o odległym i lekko tajemniczym ideale. Często wykazują wzajemne zainteresowanie swoimi manierami, zachowaniem i sposobem myślenia. Obaj partnerzy darzą się ciepłymi uczuciami, ale dla kogoś z zewnątrz, te stosunki, mogą wyglądać na chłodne.
Jeśli partnerzy Super-Ego nie mogą znaleźć wspólnych zainteresowań, ich współdziałanie może stać się bardzo formalne. Partnerzy zazwyczaj myślą więcej o wyrażeniu ich własnego punktu widzenia, aniżeli przysłuchaniu się partnerowi. Ten sposób wyrażania pochodzi od mocnej strony jednego z partnerów i dotyka słabej drugiego. Odpowiadając i jednocześnie próbując się bronić, drugi partner prezentuje swoje mocne strony. Partnerzy zazwyczaj wykazują zainteresowanie i szacunek wobec siebie, jeśli nie znają się zbyt dobrze. Kiedy zaczynają bliższą interakcję, pojawiają się liczne problemy.
Partnerzy Super-Ego mogą myśleć, że dobrze się rozumieją. Jednak, kiedy przychodzi do wykonywania wspólnie codziennych obowiązków, partnerzy zaczynają myśleć, że ich partner świadomie próbuje zrobić wszystko na opak. Partnerzy Super-Ego nie są zainteresowane swoimi intencjami i nie informują się o nich wzajemnie. Dlatego ich działania mogą wyglądać na dokładnie odwrotne do oczekiwanych. Chociaż nadzieja i uczucia między partnerami, mogą trwać nadal, nie zapobiega to konfliktom pojawiającym się w związku.
Kiedy obaj partnerzy są ekstrawertykami, jeden z ich jest zazwyczaj bardziej niezadowolony ze swojej pozycji. Uważa, że drugi z partnerów nie poświęca mu tyle uwagi, co powinien i jest zbyt zaaferowany własnymi sprawami. Pomiędzy dwoma partnerami introwertycznymi, jeden zawsze myśli o drugim, że jest bardzo natrętny i lepki. Tak czy inaczej, tarcie zazwyczaj zaczyna się, kiedy partnerzy zmierzają do bliższej relacji.
Partnerzy wydają się podzielać szerokie obszary zainteresowania w tym
sensie w jakim jest to w przypadku „tożsamości” lub „pokrewieństwa”.
Jednakże język w jakim formułują swoje myśli jest beznadziejnie inny i
ciężkostrawny by byli na bliskim psychologicznym dystansie. Ponadto,
partnerzy są przyciągani do przeciwnych grup towarzyskich, w których
drugi partner czuje się niedobrze. Partnerzy są niezdolni, by zapewnić
sobie znaczące poparcie i muszą się wysilić by osiągnąć wzajemne
zrozumienie.
2
Są to głównie relacje nieporozumienia. Partnerzy Quasi tożsamości mogą współdziałać w mniej lub bardziej pokojowej formie, jeśli oba partnerzy są typami logicznymi. Jeśli jednak są typami etycznymi, będą prawdopodobnie mieli relację pełną sporów.
Podobnie jak w innych relacjach osobista atrakcyjność może być bardzo ważna dla pokojowej relacji. Brak atrakcyjności może wywołać niepotrzebne wewnętrzne napięcie prowadzące do konfliktu między partnerami. Jednak te kłótnie nie trwają zbyt długo. Po tym, jak obaj partnerzy uwalniają swoje wewnętrzne napięcie, partner postrzegający zazwyczaj jako pierwszy wychodzi z inicjatywą do zgody.
Dodatni aspekt tych stosunków jest taki, że partnerzy Quasi tożsamości nie podkreślają wzajemnie swoich słabych miejsc i dlatego nie uważają się wzajemnie za niebezpiecznych. Nie postrzegają się również jako równych. Każdy partner widzi drugiego jako mniej zdolnego od siebie i mniej utalentowanego. Jednak, partnerzy Quasi tożsamości błędnie uważają, że to ich partner osiąga więcej niż oni. Jest to odbierane jako niesprawiedliwość i może przeszkadzać ambicjom ich obu.
W tych relacjach partnerzy zawsze mają trudność z całkowitym zrozumieniem się wzajemnie. Partnerzy Quasi tożsamości potrzebują zawsze przekształcenia wzajemnie informacji tak, że koresponduje ona z ich własnym rozumieniem. Ta konwersja wymaga dużo energii i nie przynosi pożądane efektu. Książek, napisanych przez typ waszego Quasi tożsamości nie sposób przeczytać. Dzieła waszego Quasi tożsamości wyglądają okropnie. Rozmowy z waszym Quasi tożsamości, chociaż niezbyt ciężkie, również nie przynoszą żadnego zadowolenia. Jeden z partnerów może myśleć, że drugi komplikuje proste rzeczy i upraszcza ważne punkty, próbując świadomie ich zdezorientować i wprowadzić w błąd. Obaj partnerzy są przekonani, że cokolwiek ich partner by nie próbował powiedzieć, mógłby to wyjaśnić w inny i bardziej zrozumiały sposób.
Partnerzy Quasi tożsamości zwykle nie mają żadnych trudności w znajdywaniu tematów do rozmowy lub dyskusji. Kiedy przychodzi do rozwiązywania problemów wspólnie, partnerzy Quasi tożsamości zaczynają rozumieć, że myślą w bardzo różny sposób. Niedługo partnerzy Quasi tożsamości mogą żałować czasu, który spędzili razem, uważając, że to czas stracony. Stosunki Quasi tożsamości są bardzo kruche i zazwyczaj kończą się bez żalu i z reguły nie ma nic, co by przeciwdziałało ich rozdzieleniu.
Hydra - K, Kr, SE, Q
|
