Bazując na psychicznych funkcjach Jung opisał psychologiczne typy, ale nie przełożył ich na metody diagnostyczne dla prawdziwych ludzi. Dlatego typologia Junga przez długie lata zostawała uznawana za działającą tylko wtedy kiedy używał ją jej autor i nie dobrą do praktycznej pracy. Jako że widzimy, że ta typologia jest bardzo skuteczna w praktyce i z pewnością potrzebna zarówno psychologom jak i przeciętnym ludziom, było by dobrze znaleźć sposoby i narzędzia do diagnozowania, definiowania psychologicznych typów. Aż do chwili obecnej wielu nie tak bardzo doświadczonych Socjonistów próbuje określać typy na oko: "Jeśli on przypomina mi kogoś kogo typ znam, należy do tego samego typu". Podobieństwo zachowania i wyglądu może być tylko podpowiedzią do hipotezy. Ale do wiarygodnego określenia typu potrzebna jest skrupulatna analiza wymiany informacyjnej wszystkich ośmiu funkcji. Pokażemy jak podzielić informacje o świecie na aspekty. Jaki jest sposób podejścia do podziału informacji na aspekty tak żeby odzwierciedlały pracę psychologicznych funkcji opisanych przez Junga? Istnieje bardzo ważna rzecz która nie została jeszcze właściwie oznakowana w socjonicznej literaturze. Jeśli funkcje przerabiają wszystkie informacje o świecie, wtedy podział na aspekty powinien być pełny, czyli, obejmujący wszystkie naukowo opisane zjawiska. Nie powinien mieć żadnych "białych plam". - Jeśli rozważamy wpływ informacji na psychikę powinniśmy wyobrazić sobie że każda część informacji na temat wszystkiego co się dzieje na świecie powinna odnosić się do co najmniej jednego składnika - aspektu - lub ich kombinacji. Opiszmy podział informacji na aspekty w socjonice pamiętając o tym ważnym wymogu. Zaczynając mówić o aspektach powinniśmy wyjaśnić czym informacja jest i jak jej znaczenie zmieniło się na początku drugiej połowy dwudziestego wieku. Wielki encyklopedyczny słownik podaje następującą definicję. - Informacja - jeden - dane przekazywane między ludźmi ustnie, pisemnie lub w inny sposób (za pomocą sygnałów, środków technicznych itp.); od połowy dwudziestego wieku termin naukowy, w tym wymiana informacji między ludźmi, osobami i urządzeniami, między samymi urządzeniami, wymiana sygnałów w świecie flory i fauny, charakterystyki przenoszone z komórki do komórki, z organizmu do organizmu (genetyczne informacje), jedno z głównych pojęć cybernetyki. Żeby zrozumieć sposób w jaki nasza psychika przetwarza informacje i jaki to ma wpływ na nasz stan psychologiczny i nasze relacje ze światem, powinniśmy podzielić cały przepływ informacji docierający do osoby na pojedyncze części - aspekty. Pomoże to nam modelować wymianę informacji przez ludzką psychikę. - Aspekt jest typem informacji. Wskazuje jaki rodzaj informacji ma znaczenie, o czym jest. Jung zaczął opisywać psychologiczne typy skierowaniem ludzkiej psychiki ekstrawersja - introwersja. Każde zjawisko na świecie może być rozważone zarówno z punktu widzenia obiektów jak i relacji. Więc podzieliliśmy cały przepływ informacji na dwie duże części: 1. Informacje o obiektach;
2. Informacje o relacjach; - Aspekty informacyjne dotyczące obiektów nazywamy ekstrawertycznymi.
- Aspekty informacyjne dotyczące relacji nazywamy introwertycznymi. Obydwa z tych mechanizmów są ważne dla psychiki każdej osoby. A. August pisze: "Warunkiem koniecznym do funkcjonowania każdego organizmu jest podwójna więź z całym światem... Dla mózgu jako urządzenia do wymiany informacji powinny być doprowadzone sygnały zarówno z otaczającego świata jak i samego organizmu". Różnice w typach osobowości są określane przez mechanizm (jeden z tych dwóch), który jest częściej, zwyczajowo, pewniej, skuteczniej i efektywniej wykorzystywany przez osobę. Pozwól nam przypomnieć o tym, że możemy mówić o osobowości harmonijnie rozwiniętej, kiedy osoba używa swoich silnych i słabych cech prawie jak w proporcji złotego podziału: około 60:40. To jest harmonijnie rozkwitnięty ekstrawertyk używa około w 60% przypadków mechanizmu ekstrawersji: zainteresowania obiektami zewnętrznego świata, ludźmi, sprawami itp. A około 40% jego uwagi skupia się na jego wewnętrznym świecie: do siebie, własny stosunek do obiektów (ludzie, sprawy). Introwertyk odpowiednio odwrotnie. Omawiając skomplikowane kwestie podziału informacji na aspekty będziemy zwracali się od czasu do czasu ku przykładom, żeby pokazać w jaki sposób przejawia się to w życiu. Weźmy przykład dotyczący różnych informacji i zobaczmy jak dzielą się na aspekty. - Matka i dziecko. To jest wielostronny system postrzegania różnych informacji, różne sposoby aby widzieć sytuację. Najpierw są dwa sposoby by patrzeć na tą rodzinę. Niektórzy ludzie zwrócą najpierw całą uwagę na każdego członka rodziny: jakim rodzajem osoby on (ona) jest, co on (ona) lubi, co on (ona) może i tak dalej. Inni ludzie będą bardziej zainteresowani rodzajem relacji między nimi. Są dwa punkty widzenia które omówiliśmy i rozważyliśmy: dla pierwszego obserwatora (ekstrawertyk) informacyjne aspekty o tych ludziach jako obiektach są bardziej istotne, dla drugiego (introwertyk) - informacyjne aspekty o relacjach. Drugi podział na dużą skalę zaproponowany przez A. Augustę jest związany z rozważaniem zjawisk w statyce lub dynamice. Podział ten dotyczy zarówno obiektów jak i relacji. Podążając za mechaniką Newtonowską możemy powiedzieć że każde zjawisko w świecie może być rozważane z statycznego punktu widzenia ("ustalonego", "zamrożenia" studiowanego tematu, niezależnie czy jest on obiektem czy relacją), albo z dynamicznego punktu widzenia (ruch, rozwój, w procesie zmiany). W pierwszym wypadku jesteśmy zainteresowani liniowymi cechami obiektów i relacji (statyka), w drugim wypadku - procesem, co się dzieje z tym obiektem lub relacją (dynamika). - Aspekty informacyjne dotyczące cech obiektów i relacji stabilnych w czasie obserwacji, są nazywane statycznymi.
- Aspekty informacyjne dotyczące procesu zmian, rozwoju, ruchu, są nazywane dynamicznymi. Powinniśmy zaznaczyć tu że nie ma czystej statyki na przestrzeni czasu na świecie. "Wszystko się porusza, wszystko się zmienia". Statyka może być potraktowana tylko jako fakt w danym momencie, ale żadne obiekty nie pozostają statyczne (niezmienne) nawet z chwili na chwilę. Statyczne podejście jest typowe dla analizy zjawiska, to jest do szczegółowego badania jego cech. W drugim przypadku przepływu informacji, rozwój jest zbierany w różnych przedziałach czasowych dla rozważania cech dynamicznych. To jest synteza informacji. Rozważanie dowolnego zjawiska w świecie może być wykonane zarówno z statycznego jak i dynamicznego punktu widzenia. Odpowiada to dwóm głównym metodom naukowym: analizie i syntezie. Jednakże to wszystko dotyczy nie tylko naukowej analizy informacji, ale także życia codziennego. Socjoniczny podział aspektów informacyjnych na statyczne i dynamiczne odpowiada podziałowi typów osobowości na statyczne i dynamiczne. Sposób przetwarzania informacji znajduje odzwierciedlenie w specyfice zachowań i reakcji. Pierwsi z nich - statycy - są bardziej statyczni w swojej manifestacji, wykonują mniej ruchów, mniej gestykulują. Drudzy - dynamicy - są bardziej aktywni, nawet siedząc na miejscu, częściej zmieniają postawę, gestykulację. Częściej zauważają zmiany sytuacji. - Wróćmy do naszego przykładu. Ci którzy charakteryzują się percepcją informacji z statycznego punktu widzenia zwrócą uwagę na stałe, wrodzone cechy w ludziach i ich długotrwałych relacjach: cele w ich relacjach z ludźmi, status społeczny, a także wrodzone umiejętności i nawyki. Obserwatorzy postrzegający świat przede wszystkim z dynamicznej perspektywy szybciej zwrócą uwagę na zmiany, rozwój, dotyczący matki i dziecka, jak i również ich relacji. * * * Łącząc teraz dwie wyżej wymienione metody otrzymujemy podział całego przepływu informacji na cztery duże grupy. - Z jednej strony, podział na informacje dotyczące obiektów i aspektów relacji; - Z jednej strony, podział na informacje dotyczące obiektów i aspektów relacji; Tabela 1. Aspekty informacyjne na temat świata

Przedmiot badań	Statyka	Dynamika
Obiekty	Statyka obiektów	Dynamika obiektów
Relacje	Statyka relacji	Dynamika relacji

Jest oczywiste że każde zjawisko na świecie może być oglądane z jednego z tych czterech punktów. Te grupy informacji są natomiast podzielone na dwie części każda, co w rezultacie daje nam osiem aspektów odpowiadających ośmiu funkcjom Junga. Informacje z wszystkich czterech omówionych aspektów mogą się manifestować w dwa sposoby: - Jako widoczne gołym okiem, oczywiste, dostrzegalne, jawne.
- Jako do właściwego czasu niewidocznego, nieoczywiste choć istniejące obiektywnie. Oznacza to, że pierwsza grupa zawiera informacje o jednoznacznych rzeczach, możliwych do zarejestrowania, postrzegalnych. I że informacje z drugiej grupy są łatwiejsze do ukrycia, mogą być odgadnięte na podstawie pośrednich poszlak. Nazwijmy te grupy odpowiednio ewidentne i domniemane. Dlaczego powinniśmy wprowadzić nowe pojęcia? A. Augusta dzieli informacje o obiektach na wewnętrzne i zewnętrzne. Żeby podzielić informacje o relacjach żadna taka kategoria nie została zaproponowana. A. Augusta podzieliła statyczne relacje na subiektywne i obiektywne. Nie ma jednak podziału dla dynamicznych relacji. Nie mniej jednak w jednoczeniu tych podziałów do trzeciego podziału informacji na aspekty jest ważne jasne uwidocznienie zrozumienia struktury informacji świata i psychiki. Najpierw chciałem także nazywać informacyjne aspekt dotyczące relacji wewnętrznymi i zewnętrznymi dla ujednolicenia pojęć, jak zrobił R.K. Sedykh. Ale to nie działało. Pytanie jest proste: Czy doznania są zewnętrzne? A uczucia? - Powoduje zamęt w głowie. W ten sposób doprowadzimy do wielkiego zamieszania. Dużo czasu zajęło określenie wspólnych podziałów. Konkretny - abstrakcyjny? Faktyczny - spodziewany? Subiektywny - obiektywny? Odczuwalny - ulotny? Oczywisty - nieopisywalny? W rezultacie długich poszukiwań stanęło na "ewidentny - domniemany (ukryty)". Określenia "ewidentny - domniemany" zostały wprowadzone jako tymczasowe nazwy. Ewentualnie ktoś w przyszłości zaoferuje lepsze. Kwestia wyboru nazwy jest skomplikowana nie tylko dla nas w chwili obecnej. Jung mówił o tym że pojęcia nie odzwierciedlają do końca esencji zjawiska. "W rzeczywistości powinniśmy wiedzieć jakie nazwy nadajemy jakim rzeczom. Psychologia jest dziewiczym lądem, gdzie język wzmacnia jej uścisk". Czy warto w ogóle wprowadzać tu jednolity podział? Najpierw uważałem że istnieje oddzielny podział w każdej z wcześniej opisanych grup i nie są one połączone. Ale obserwacje i logiczne rozumowanie sugerują że taki podział jest jasno wyodrębniony. Nie jest bez znaczenia że czasem intuicja a nie emocje są porównywane z logicznym myśleniem. Nie jest bez znaczenia że lekarz interesują się odczuciami pacjenta oddzielając je od emocji. Te sfery życia w których logika i sensoryka dominują traktujemy jako solidne, mierzalne i dokładne. A wnioski płynące z emocji i intuicji są często brane za subiektywne. O uczuciach i intuicji mówi się że są ulotne. - Informacje ewidentne, rejestrowalne zewnętrznie dotyczą widocznych aspektów.
- Domniemane aspekty - informacje o rzeczach które mogą być nierejestrowalne przez długi czas, rzeczy o których można zgadywać po pośrednich oznakach, które mogą być ukryte łatwiej. - Na przykład działania i uczucia. Działanie jest oczywiste, zauważalne. Jeśli działania zostały wykonane, są oczywiste dla ludzi którzy się z nimi zetknęli i mogą je potwierdzić. Uczucia pojawiają się w osobistej duszy. Mogą się uwidoczniać przez słowa, gesty, czyny lub mogą się nie uwidoczniać. Ale obserwator nie może założyć że wie co ktoś naprawdę czuje, może tylko zgadywać. Rozważmy wszystkie cztery grupy przedstawione w tabeli q pojedynczo i spróbujmy ubrać w słowa definicje aspektów informacyjnych bazując na pracach A. Augusty i I.D. Vaisbanda. Żeby uczynić opis bardziej komfortowym A. Augusta dobrała znaki graficzne do każdego z aspektów. Oznaczyła aspekty informacyjne o obiektach czarnymi znakami i aspekty informacyjne o relacjach - białymi znakami. Wyobraź je sobie w oddzielnej tabeli. Pierwsze dwie grupy aspektów są informacjami o obiektach: statyka obiektów i dynamika obiektów. Są one zlokalizowane w górnym wierszu tabeli 1. Pokażemy je w formie oddzielnej tabeli. Tabela 2. Aspekty informacyjne dotyczące obiektów

Sposób manifestacji informacji	Statyka obiektów	Dynamika obiektów
Ewidentny
Domniemany

Statyka obiektów. Są to informacje na temat cech samego obiektu. A. Augusta podzieliła je na zewnętrzne i wewnętrzne. Zewnętrzne (ewidentne) statyczne cechy obiektu to kształt, forma, piękno, efekt. Wewnętrzne (domniemane, ukryte) statyczne cechy obiektu to wewnętrzna organizacja, struktura, zdolności, możliwości. Cała informacja o statyce obiektów która może być analizowana jest zawarta w tych dwóch grupach. Dlaczego nie chcemy używać tutaj określeń wewnętrzny - zewnętrzny? Powodem jest nie mieszanie tego z podziałem na ekstrawertyczne i introwertyczne aspekty, które także są nazywane czasem zewnętrznymi i wewnętrznymi. żeby by precyzyjnym: ekstrawertyczne i introwertyczne aspekty są zewnętrzne lub wewnętrzne dla samego obserwatora. Mówiąc o ewidentnych lub domniemanych cechach samego obiektu (lub relacji) mamy na myśli zewnętrzne lub wewnętrzne cechy tego obiektu (lub relacji), dotyczących rozważanego obiektu. - Aspekty informacyjne o ewidentnych cechach obiektu, zewnętrznych: kształtu, piękna, siły, woli, koncentracji nazywamy siłową sensoryką.
- Aspekty informacyjne o domniemanych cechach obiektu, wewnętrznych: strukturze, możliwościach, zdolnościach nazywamy intuicją możliwości. - Wróćmy do naszego przykładu matki i dziecka. Zgodnie z tabelą 1 cztery grupy obserwatorów właśnie ich oglądają. Weźmy pierwszą z tych grup: ekstrawertyków - statyków. Ci ludzie w pierwszej kolejności zwrócą uwagę na cechy obiektów w statyce. Co zobaczą? Są dwie pod grupy tutaj. Pierwsza z nich - sensorycy - najpierw zobaczą zewnętrzne cechy każdego z członków rodziny: jak pewna i piękna jest matka, jak schludne i dobrze ubrane jest dziecko. Obserwatorzy z kolejnej grupy - intuicjonistów - przede wszystkim zwrócą uwagę na zewnętrzne, ukryte przed okiem cechy, możliwości, szanse: utalentowana matka ma duży potencjał do samorealizacji w życiu, dziecko, które szybko się uczy, może stać się dobrze wykształconą osobą. Dynamika obiektów. Jeśli patrzymy na obiekt w dynamice powinniśmy mówić o procesie, o tym co się dzieje z obiektem. A. Augusta proponuje następujący podział procesowych cech. Wiąże ona ruchy, działania obiektów i prace wykonaną przez nie z zewnętrznymi (ewidentnymi) cechami procesu. A z wewnętrznymi (domniemanymi) - wewnętrzne zmiany, bodźce do działania wynikające z wewnętrznego świata osoby, wewnętrzną energie, emocjonalne stany ludzi. Te dwie grupy informacyjnych sygnałów są dynamiczne: zewnętrznymi (ewidentnymi) i wewnętrznymi (domniemanymi, ukrytymi). - Informacyjne aspekty o ewidentnej dynamice obiektów: działaniach, ruchach nazywane są logiką akcji.
- Informacyjne aspekty o domniemanej dynamice obiektów: wewnętrznej energii, aktywacji, symulacji przez bodźce i emocjonalnym stanie, nastroju nazywane są etyką emocji. - Druga grupa obserwatorów - ekstrawertyczni dynamicy - zobaczy w rozważanej rodzinie dynamikę obiektów. I tu znowu są dwie podgrupy. Pierwsi z nich - logicy - najpierw zwrócą uwagę na działania, ruchy ludzi których obserwują: matka nadal pracuje, dostarcza dziecku wszystkiego co niezbędne, dziecko chętnie robi ćwiczenia fizyczne, gra w gry na dworze. Druga podgrupa - etycy - będzie szybciej zainteresowana emocjonalnym stanem tych ludzi, ich energią: żywiołowa matka nieustraszenie zaczyna nową działalność, rozwiązuje powstające problemy, emocjonalne dziecko lubi muzykę, zabawne gry, ale również często kaprysi. Rozważyliśmy informacje o obiektach (górne komórki tabeli 1). Teraz rozważmy informacje na temat relacji (dolne komórki tabeli 1). Mogą być one rozważane w ten sam sposób: relacje w statyce i relacje w dynamice. Tabela 3. Aspekty informacyjne dotyczące obiektów

Sposób manifestacji informacji	Statyka relacji	Dynamika relacji
Ewidentny
Domniemany

Statyka relacji. Relacje między statycznymi obiektami. A. Augusta dzieli relacje w statyce na dwie grupy, które nazwała obiektywne i subiektywne. Obiektywne relacje: odległość między obiektami, relacje pozycji, porównywanie cech ich wielkości. Subiektywne relacje pomiędzy obiektami: przyciąganie - odpychanie, ludzkie uczucia i wzajemne relacje.Według naszych ustaleń będziemy używać ujednoliconych pojęć tutaj: obiektywne relacje są relacjami ewidentnymi, a subiektywne relacje są domniemane, nie zawsze widoczne, czasami ukryte, nie da się wszystkiego w nich dostrzec gołym okiem. - Informacyjne aspekty dotyczące ewidentnej statyki relacji, korelacje między obiektami: pozycyjne relacje, dystans, mierzenie obiektów obiektami nazywamy logiką relacji
- Informacyjne aspekty dotyczące domniemanych statycznych relacji, subiektywnych relacji: przyciąganie - odpychanie, sympatia - antypatia nazywamy etyką relacji. - W naszym przykładzie trzecia grupa obserwatorów - statyczni introwertycy - przede wszystkim będą zainteresowani analizą relacji matki i dziecka. Tutaj również istnieją dwie podgrupy. Pierwsi z nich - logicy - będą widzieć przede wszystkim obiektywne relacje: matka jest wyższa niż dziecko, rzeczy w domu są ułożone we właściwym porządku - wszystko jest na swoim miejscu, dziecko ma wysoką pozycje w priorytetach matki, matka, ze swej strony, stara się osiągnąć wysoką pozycje społeczną. Druga grupa - etycy - będzie zwracać uwagę na relacje: matka i syn czule kochają się wzajemnie, kochają swoich krewnych, są mili i taktowni w komunikacji. Dynamika relacji. Wszystko okazało się nieco trudniejsze przy opisie dynamiki relacji niż poprzednich rzeczy. Niestety nie ma dokładnych danych dotyczących tej grupy aspektów w literaturze. Częściej są podawane właściwie bez wyjaśnienia. W efekcie istnieje duża liczba luk w rozumieniu tych aspektów socjoniki pomiędzy różnymi szkołami. W jednym ze źródeł odczucia opisane są jako wewnętrzne, a zmiany w czasie jako zewnętrzne. Ale to nie jest o procesie relacji! W pozostałych - odwrotnie: przewidywanie jest wewnętrzne, a odczucia zewnętrzne. Obydwa nie są jasne. Nie jest łatwo znaleźć wyjaśnienia. W czym jest problem? Faktem jest że większość opisujących aspekty było statycznymi ekstrawertykami. Dlatego też ekstrawertyczne statyczne aspekty są dość dokładnie opisane w książkach o socjonice. Opisy ekstrawertycznej dynamiki i u introwertycznej statyki są również jasne. Choć introwertyczno statyczne skłaniają się do bycia czarno-białymi, wysiedlone, nie odpowiednio zrealizowane. Dlatego większość prac jest napisana w zakresie ekstrawertycznych aspektów. Prawda jest taka, że autor, także statyczny ekstrawertyk, także na początku miał trudności ze znalezieniem właściwego sposobu opisania tych aspektów. Zwróciłem się do socjonicznych metod: włączyłem introwertycznych dynamików do dyskusji. W wyniku długich dyskusji i rozumowania doszliśmy do następujących wniosków. Dynamika relacji zawiera każdy kurs procesu relacji jak i również relacje między dynamicznymi procesami. Tutaj dynamika relacji jest zawsze zmianami zdarzającymi się w tych relacjach. Ta grupa aspektów jak poprzednie ma dwie strony. Zmiany mogą być zauważalne, ewidentne. To są widzialne manifestacje procesu. Wszystko jest postrzegane, doświadczalne przez jakiś organ zmysłu, rzeczy mające znaczenie teraz, występujące tu i teraz, tu są włączone. To jest proces zmiany stanu, stanu zdrowia osoby. Stan zdrowia jest w związku z ciałem w dynamice: lepiej - gorzej. Odczucia, komfort są relacjami ze środowiskiem, przestrzenią. Estetyka, harmonia są związane z naszym stosunkiem do rzeczy, które zobaczyliśmy, usłyszeliśmy, doświadczyliśmy. Stan nie jest statycznym, ale dynamicznym aspektem. Stan jest zawsze opisywany w porównaniu do poprzednich lub możliwych do wystąpienia stanów. Na przykład, w medycynie, stan zdrowia jest opisywany jako dynamiczny: "stan kliniczny", "proces regeneracji", "dynamika przejściowych stanów". Stan, w swojej semantyce, jest pozycją między jedną a drugą rzeczą. Nie jest statyczny, wydarza się, przebiega, posiada własne przyspieszenia i turbulencje. Stan jest zmienny, to przepływ (do porównania: przebieg choroby). Dlatego, odczucia są ewidentną dynamiką relacji. Dlaczego? 1. Odczucie jest dynamiczne: możemy je poczuć tylko kiedy się zmienia, w innym wypadku nasze receptory dostosowują się do niego i przestają odpowiadać. Nasze organy zmysłów reagują tylko na zmiany w smaku, zapachu, kolorach. Nie ma statyki w odczuciach, kiedy zajdzie dostosowanie, przestajemy odczuwać.
2. Odczucia są relacją: nasza percepcja smaku, kolorów, bólu zależy od nas: każdy ma swój własny smak, ktoś lubi "słodki ból", a odczucie "przyjemnego zmęczenia" jest względne.
3. Odczucia są oczywiste: dostrzegane. Charakteryzują one stan relacji. Więc doszliśmy do wniosku, że proces rozwoju relacji charakteryzowany jest przez stan, ale nie tylko. Proces jest przejściami stanów. Charakteryzuje się zmianami zachodzącymi w czasie, zmianami w szybkości procesu, rozwojem sytuacji w czasie. Te zmiany mogą się kumulować niezauważalnie. To jest ukryta, domniemana strona procesu relacji. Jest do rozwinięcia (jak w filmie). Co może być odniesione do ukrytej, domniemanej dynamiki relacji? Są to rzeczy nie dostrzegalne oczyma i nie rejestrowane przez pozostałe organy zmysłów. Jest to proces "dojrzewania". Nic oczywistego się nie stało, ale wewnętrzne zmiany się kumulują. Te zmiany nie mogą być zauważone, ale mogą być przewidziane. Przez małe elementy, tak nieznaczne, że nie są one świadomie zarejestrowane, przewiduje się to co będzie się dziać. Nasza psychika rozwiązując dynamiczny problem, mówi nam o prawdopodobnym gnieździe procesu po jakiś czasie z początkowymi warunkami i szybkością rozwoju. Historia tego procesu jest zawarta tutaj. Co było wcześniej, co się stanie - nie jest postrzegane teraz, ale jest rejestrowane przez nasze organy zmysłów. Wewnętrzne zmiany w procesie, niedostrzegalne, nastąpiły. Proces "dojrzewa". Ważne są tutaj: historia rozwoju procesu, czas i prędkość. Daje to przewidywania, oczekiwania, prognozowanie. To okazuje się najbardziej tajemniczy aspekt. Nie ma niczego tak trudnego, jak opisania kategorii mistycznych odczuć, prognoz na przyszłość, nadziei. Podsumowujemy następująco. Sensoryka jest lokalnym widzeniem procesu zmian relacji. Intuicja jest globalnym: Widzi relacje w całości, w ich rozwoju. Na przykład na powierzchni relacje stały się gorsze, ale ogólna pozytywna dynamika rozwoju może być dostrzeżona, jeśli istnieje. Porównajmy: "Czuje odczucie zimna" - "Czuje (przewiduje) przyszłe zmiany". Pierwszy z nich jest ewidentny, odczuwalny, drugi domniemany, niejasny. - Aspekty informacyjne dotyczące ewidentnej dynamiki, stanów: stanie zdrowia, cechach przestrzeni, rzeczach dziejących się teraz nazywamy sensoryką odczuć.
- Aspekty informacyjne dotyczące domniemanej dynamiki relacji, czasowych proporcji między procesami następującymi po sobie, wydarzeniach nazywamy intuicją czasu. - I znowu o matce i synu. Co czwarta grupa obserwatorów - introwertyczni dynamicy - zauważą w rozważaniu rodziny? Dynamika relacji. Ta grupa znowu będzie podzielona na dwie podgrupy. Pierwsza z nich - sensorycy - zwrócą uwagę co się dzieje tu i teraz, stan zdrowia, komfort: matka zwraca uwagę na swoje i swojego syna zdrowie, to jest ciepły, przytulny dom, ich jedzenie jest zdrowe i smaczne, relacje tu i teraz widziane jasno i bezchmurnie. Jednakże druga grupa - intuicjoniści - będą myśleć przede wszystkim o historii rodziny i prognozach na przyszłość. Powiedzą że nie wszystko jest takie płynne, jak widać na pierwszy rzut oka. Gdy urośnie dziecko będzie bardziej kapryśne, wymagające cięższego spełniania swoich wymagań, matka robi się coraz bardziej i bardziej zaangażowana w pracę, polegając na doświadczeniu nauczycieli i opiekunów w rozwoju swego syna. Wszystko jest jeszcze dobrze, ale jak tak dalej pójdzie, może spowodować nie najmilsze konsekwencje dla dziecka. To jest opinia ostatniej grupy obserwatorów. Nic się jeszcze nie stało, ale oni prognozują przyszłe zdarzenia, przewidują, oczekują przyszłych zmian. Na początku niniejszego ustępu wspomnieliśmy, że dynamika relacji zawiera relacje między dynamicznymi procesami poza każdym procesem upływu relacji. Konieczne jest wzięcie pod uwagę wzajemnego oddziaływania procesów na siebie (jeden uruchamia zmianę stanów innych). Dwa równoległe procesy mogą być porównywane przez proporcjonalność stanów i proporcjonalność prędkości. Istnieje dynamika szybkości i dynamika stanów (dla stałej prędkości jest statyka). Jeśli porównujemy stany zdrowia, stany w jednym i tym samym procesie, mówimy o dynamice stanów. Jeśli porównujemy prędkości, np. gdy procesy osiągną ten sam stan z różną prędkością - to jest dynamika prędkości. Zatem proporcje stanów, równoległe procesy dziejące się w tych samych proporcjach czasowych dotyczą ewidentnej dynamiki relacji. Wydarzenia czasowe, wydarzenia proporcji prędkości, tempo zmian dotyczą domniemanej dynamiki. Porównajmy dynamikę obiektów i relacji. Jeśli ewidentna dynamika obiektów to ruch, akcja, wykonana praca, to ewidentna dynamika relacji jest jej stanem. * * * Więc pierwszym ważnym krokiem teorii socjonicznej jest podzielenie całego przepływu informacji docierającej do osoby na 8 części i wszelkie informacje na temat każdego zjawiska w zewnętrznym lub wewnętrznym świecie odnoszą się do jednego z tych aspektów lub ich kombinacji (tabela 4). Należy podkreślić że informacja o świecie może być podzielona na aspekty w dowolny sposób. Dlaczego ten został wybrany? Wspomnieliśmy już wcześniej że podział informacji na aspekty powinien być pełny i powinien odzwierciedlać działanie funkcji psychicznych opisanych przez C. G. Junga w celu studiowania wpływu informacji na ludzką psychikę. Tabela 4. Aspekty informacyjne na temat świata

Przedmiot badań	Statyka	Dynamika
Obiektywny	,	,
Subiektywny	,	,

Podział informacji jest pełny. Dlaczego? 1. Pierwszy podział przepływu na informacje na temat obiektów i relacji zawiera wszystkie informacje dotyczące świata. Będzie bardziej dokładnie jeśli powiemy że jest to spojrzenie na wszystkie zjawiska: z punktu widzenia cech obiektu lub z punktu widzenia relacji. Tutaj nie zostały pominięte żadne informacje.
2. Drugi podział również jest pełen. Możemy rozważać każde zjawisko na świecie zarówno w statyce ("zamrażając" je dla analizy jego cech) lub w dynamice (rozważając ruchy, zmiany rozwoju itd. i syntezując, zbierając cała tą zmieniającą się informacje). Tutaj też nie zostały pominięte żadne informacje.
3. I ostatni podział - na ewidentne i domniemane (ukryte) cechy każdego zjawiska niezależnie obiektu, relacji czy procesu. Ewidentne cechy mogą być łatwo zauważone, postrzegane, zarejestrowane. Domniemane dotyczą tego co możemy ocenić pośrednio, zgadywać. To jest znowu pełny podział. Nic nie zostało zostawione bez rozważenia. Można to pokazać graficznie na następującym rysunku (obrazek 1) Obrazek 1. Aspekty informacyjne na temat świata