FORUM
Relacje w kwadrze
Dwoistości (D)
 
1
 
Ogólnie bardzo przyjemna i przynosząca satysfakcję relacja, szczególnie jeśli partnerzy mają wspólne wartości i zainteresowania. Partnerzy starają się skrócić psychologiczny dystans, lubią po prostu być obok siebie i robić szeroki wachlarz działań razem. Efektywna współpraca ma miejsce automatycznie, a każdy partnerem przyjmuje na siebie coś w czym jest najlepszy. Jeśli partnerzy mają wspólne zainteresowania mają również produktywne dyskusje w których pomagają sobie widzieć rzeczy z różnych uzupełniających się punktów widzenia. Partnerzy relaksują się nawzajem i pomagają uwalniać zdławione myśli i emocje, ale rzadko czuć że się obciążają, wykonują razem kawał dobrej roboty. Dwoistość jest najlepszą relacją dla przywracania emocjonalnej równowagi, rozwijania spontaniczności i naturalnych cech osobowości, pokonywania strachu i kompleksów.
 
2
 
Zwiazki tego rodzaju sa najbardziej pomyslne i wygodne ze wszystkich kombinacji typow; dostarczaja wszelkich wzajemnych psychologicznych uzupelnien. "Duale" sa jak dwie polowy jednej calosci. Najczesciej rozumieja oni swoje intencje bez potrzeby wypowiadania ich na glos. "Dual" w naturalny sposob ochroni Twoje slabe punkty przy jednoczesnym docenieniu Twojej silnej strony, bez oczekiwania czegokolwiek w zamian. Wzajemne oddzialywanie na siebie z Twoim "Dualem" pozwoli Ci na bycie soba bez potrzeby dostosowywania sie do partnera, jak to konieczne jest w jakichkolwiek innego rodzaju zwiazkach/kombinacjach. To zwykle pozwala partnerom oszczedzic wiele energii, ktora moga spozytkowac np. na swoje osobiste zainteresowania. Konflikty miedzy "Dualami" zdarzaja sie bardzo rzadko i jesli takowe sie zdarzaja to trwaja krotko i rozwiazywane sa bezbolesnie. Twoj "Dual" bedzie kochal Cie dokladnie za to kim jestes, i jesli istnieje cos takiego jak 'prawdziwa milosc' to prawdopodobnie mogloby to zaistniec tylko w zwiazkach "Dwoistosci".
 
Niemniej jednak, nie pozwolmy sobie zanadto idealizowac tego rodzaju zwiazku. Mimo ze teoretycznie zwiazki "Dwoistosci" sa najlepszymi z najlepszych, to w praktyce nie kazdy kto jest Twoim "Dualem" zisci Twoje marzenia. Powodem tego jest to, ze czesto doswiadczamy swoistego spaczenia/zwichrowania podczas toku naszego zycia, ze nasze juz "na dobre" uformowane i stabilne poglady i postawy zyciowe sa w stanie bardzo silnie wplynac na nasze zwiazki. W rzeczywistosci, mlodsi ludzie maja wieksze szanse na odniesienie sukcesu w pogoni za swoim "idealnym partnerem", niz ludzie starsi. Jednak szanse na to istnieja zawsze.
 
Istnieja conajmniej dwa warunki potrzebne do spelnienia w odniesieniu do udanego zwiazku miedzy "Dualami". Po pierwsze: musi istniec conajmniej minimalny fizyczny pociag miedzy partnerami. Po drugie, i najwazniejsze jest to, jesli partnerzy wiernie/szczerze darza ku takim samym, lub podobnym rzeczom. To moze oznaczac podobne zainteresowania i/lub zyciowe cele. Partnerzy powaznie myslacy o zbudowaniu duzej rodziny sa dobrym tego przykladem. Logicznie mowiac: dwie polowy jednej jednosci potrzebuja nie odstreczac sie wzajemnie, ani nie podazac w dwoch przeciwnych kierunkach, w przeciwnym razie wspomniana calosc rozleci sie w kawalki. Zwiazki "Dwoistosci" rowniez przechodza kilka faz. Pierwsza faza czasami bywa bardzo napieta. Wyglada to jak nowy silnik, ktory poczatkowo wymaga "dotarcia". Jesli taki zwiazek rozpadnie sie to zwykle zdarza sie to w tej pierwszej jego fazie. Im wiecej faz zaliczonych przez partnerow tym bardziej niezniszczalny staje sie ich zwiazek.
 
Tym niemniej, natura splatala nam malego figla. Trudnym jest dostrzezenie Twojego "Duala" wsrod wszystkich innych Typow, a wrecz latwo jest go calkiem przeoczyc. Zwykle, podczas poczatkowego kontaktu Ekstrawertycy mysla o swoim Introwertycznym "Dualu" jak o kims pospolitym i przecietnym, dlatego tez niezaslugujacym na jego osobista uwage. W odpowiedzi na to Introwertycy odbieraja swoich Ekstrawertycznych "Duali" jako kogos zbyt atrakcyjnego jak dla nich, a dlatego i niedosięgłego. Oba polozenia moga byc odczuwane przez ludzi, ktorzy niedoswiadczyli zadnych relacji z "Dualami" w dziecinstwie i mlodosci. Magnetyczna moc "Dwoistosci" staje sie nagle jasna i oczywista gdy partnerzy przez jakis czas doswiadczyli rozlaki/nie widzieli sie przez jakis czas. Wylacznie dzieki byciu ze soba przez dluzszy okres czasu partnerzy zaczynaja orientowac sie jakze mocno sie wzajemnie potrzebuja. Definitywnie, tego rodzaju zwiazki sa najbardziej dogodne do przyjazni, zwiazkow malzenskich i udanych relacji rodzinnych. Posiadanie "Dwoistego" partnera jest czyms niezastapionym jesli przyjdzie Ci wspolzawodniczyc lub przezyc w spolecznie niebezpiecznym/chwiejnym srodowisku.
 
Tożsamości (T)
 
1
 
Dwaj mający podobne poglądy partnerzy, którzy starają się zająć podobne miejsca w społeczeństwie. Rozumieją motywy i cele każdego z nich i łatwo stają się zazdrośni o sukcesy drugiego, szczególnie jeśli partnerzy mają ten sam społeczny status. Dobra relacja do nawiązywania kontaktu, dzielenia się doświadczeniami i dla celów nauki — szczególnie jeśli jeden partner jest starszy i ma więcej doświadczenia. Trudny dla robienia wieloaspektowych zadań razem; partnerzy szybko męczą się sobą i współpraca ma zwyczaj się psuć jeśli oni mają tą samą pozycję. Partnerzy skłaniają się by rozmawiać tylko o tematach związanych z ich wspólnymi siłami i unikają innych tematów. Nie są zdolni by pomagać sobie rozwiązywać prawdziwe problemy i mogą tylko zaoferować ogólną radę i odnosić się do osobistych doświadczeń. W otoczeniu grupowym partnerzy tożsami, którzy się osobiście znają są skłonni by unikać jeden drugiego.
 
2
 
Są to stosunki pełnego porozumienia między partnerami ale z niezdolnością, aby sobie wzajemnie pomagać. Identyczni partnerzy patrzą świat w identyczny sposób, jednakowo oceniają otrzymane informacje, dochodzą do identycznych wniosków i mają identyczne problemy. Identyczni partnerzy zazwyczaj czują do siebie sympatię, próbując się wspierać i wzajemnie usprawiedliwiać.
 
Stosunki pomiędzy identycznymi partnerami maja również stronę negatywną. Współdziałanie z Identycznym partnerem, może szybko stać się nudne, chyba, że partnerzy będą mieli wspólne interesy, pracując nad tym samym projektem, albo jeśli jeden z partnerów ma dostateczną przewagę wiedzy, tak że rozwinie się układ: wykładowca i student. Zazwyczaj, kiedy partnerzy nie otrzymują od siebie żadnej nowej informacji, uznają, ze współdziałanie jest bezcelowe i ich wzajemne stosunki stają się neutralne.
 
Jednak, okresowo nawet neutralne stosunki ożywają na krótki czas. To zdarza się, kiedy partnerzy odkrywają o sobie nowe rzeczy. Jeśli Identyczni partnerzy odczuwają wzajemną atrakcyjność, ich stosunki mogą być rzeczywiście pełne miłości i troski.
 
Aby relacje pomiędzy Identycznymi partnerami były trwałe, jeden partner musi przejąć role duala, jakby to była relacja dualna. Zazwyczaj zdarza się to naturalnie. Jeśli obaj są introwertykami, jeden często podświadomie stara się troszczyć się o ekstrawertyczne strony rzeczy, jeśli obaj są typami logicznymi, to jeden będzie próbował wypełnić stworzoną pustkę, emocjonalną etc. W tym wypadku Identycznym partnerom mogłyby pomóc różne pochodzenie i rozwój funkcji, jednak, jak z jakąkolwiek inną współzależnością musi być jakaś siła napędowa, która napędzałaby relację.
 
Wynikiem relacji Identycznych partnerów jest samorozwój, ponieważ te stosunki mogą pomóc spojrzeć na własne zdolności i fizyczne usterki pod różnym kątem. Identyczne relacje mogą być porównane z obserwacją siebie na wideo. Na koniec, tylko te stosunki mogą zapewnić osobie prawidłową samoocenę.
 
 
Aktywacji (A)
 
1
 
Partnerzy dobrze sobie pomagają w rozwiązywaniu prawdziwych życiowych problemów i są w stanie się otworzyć nawzajem bez powodowanie nieporozumień. W ten sposób rozmawianie o życiu i rozwiązywanie problemów jest bardzo satysfakcjonujące i produktywne. Kiedy robią razem złożone projekty wymaga to dużo planowania i zaangażowania, jednakże partnerzy odkrywają że mają różne rytmy działania i to małe nieporozumienie stale narasta. Partnerzy maja skłonność by brać się zbyt dosłownie i działać na polecenia drugiego zbyt szybko, doprowadzając do rozczarowania kiedy jeden nie doprowadza czegoś do końca albo robi zmiany w planach. Komunikacja jest albo zbyt intensywna albo zbyt powolna. Partnerzy rozgrzewają się umysłowo i fizycznie, potem potrzebują zwiększyć psychologiczny dystans by się odprężyć się i wrócić do stanu równowagi.
 
2
 
Te stosunki są zaczynają się w najłatwiejszy i najszybszy sposób. Podczas nawiązywania relacji Aktywatorzy nie doświadczają żadnych widocznych trudności, co może dziwić ich na początku. Partnerzy stymulują się wzajemnie do działania. Współdziałanie z partnerem Aktywacji staje się rzeczywiście satysfakcjonujące zwłaszcza, jeśli oba partnerzy są dla siebie atrakcyjni.
 
Jednak, wraz z bezustannym współdziałaniem przez długi okres przychodzi przesyt, który zazwyczaj prowadzi do wzajemnego znużenia (dobry przykład – oglądacie komedię, która jest tak śmieszna, że po połowie filmu nie macie energii, żeby się dalej śmiać). Kiedy to zdarza się, partnerzy Aktywacji potrzebują krótkiego odpoczynku od siebie, po którym mogą rozkoszować się pozytywnym wpływem na nowo. Ten wzór powtarza siebie, dając tym relacjom charakter oscylujący. Jeśli partnerzy nie mogą pozwolić sobie na odpoczynek od siebie, to miejsce pozytywnego wpływu może pojawić się negatywny.
 
Chociaż pełne współdziałanie między partnerami jest lekkie i przyjemne, kiedy przychodzi do wykonania wspólnie codziennych obowiązków, partnerzy zazwyczaj spotykają się z wieloma problemami. Zamiast rozwiązywać problemy, Aktywatorzy zazwyczaj dają sobie wzajemnie rady jak rozwiązać te problemy, często wpływając w ten sposób na swoje słabe punkty. Rada partnera Aktywatora jest zawsze pożyteczna, ponieważ to może wzmocnić wasz słaby punkt ale nie na tyle, by kiedykolwiek stał się waszą siłą.
 
Inny problem z tymi relacjami polega na tym, że informacje przekazywane między partnerami Aktywacji zawsze potrzebują drobnych korekt. Jeden partner może myśleć o nich jako o bardzo mglistych i niezbyt konkretnych, podczas gdy dla innego partnera są bardzo jednoznaczne. Współpraca jest również trudna, ponieważ partnerzy nie potrafią przewidzieć wzajemnie swojego zachowania i działań w tym, co zdaje się, jest zwyczajną sytuacją. Przez to, partnerzy nie mogą polegać na sobie albo liczyć na siebie całkowicie. Większość problemów, które pojawiają się w trakcie stosunków Aktywacji, wynika z tego, że jeden partner zawsze dostrzega a inny zawsze ocenia, co oznacza, że żyją w różnych rytmach życia.
 
Tego rodzaju stosunki są doskonałe w czasie wolnym, ale nie w ciągu dnia do codziennych działań. Kiedy dwie pary duali zbierają się razem (kształtowanie pełnej kwadry) przeżywają uczucie podniecenia. Kiedy dwie pary duali wchodzą ze sobą w interakcje, introwertycy (po jednym z każdej pary duali) i ekstrawertycy (również po jednym z pary) wchodzą w interakcje ze sobą jak w relacji Aktywacji. Introwertycy w stosunkach Aktywacji stają się lekko ekstrawertyczni i bardziej otwarci, podczas gdy ekstrawertycy uspakajają się trochę.
 
Lustrzana (L)
 
1
 
Partnerzy mogą być obok siebie bez powodowania nieporozumień. Partnerzy mają poprawne intuicyjne zrozumienie siebie i rzadko są zaskoczeni przez coś co drugi robi albo mówi. Sprzeczki są bardzo rzadkie. Zawsze mają coś do powiedzenia na te same tematy i łatwo dochodzą do jednomyślności, ale równocześnie kładą przeciwny nacisk na rzeczy tworząc zmienny skutek. Ta relacja jest skierowana na słowa, a partnerzy dyskutują na temat ich hobby (unikają innych tematów), zmieniając i dodając coś do swoich poglądów. Partnerzy męczą się przez dyskusyjną naturę relacji i próbują się rozdzielić, gdy pracują i odpoczywają. Partnerzy natychmiast się ożywiają kiedy pokazuje się ktoś inny, a jest „dwoistym” jednego i „aktywatorem” drugiego partnera.
 
2
 
Te związki opierają się na wzajemnej korekcie. Partnerzy mają podobne zainteresowania i pomysły, ale trochę inaczej rozumieją podobne kwestie. Każdy z nich widzi zazwyczaj tylko połowę problemu. Dlatego pierwszy znajduje, to co jest interesujące dla drugiego i odwrotnie. Zazwyczaj partnerzy postrzegają siebie jako podobnie myślących.
 
Pole pewności jednego partnera jest polem twórczej inwencji dla drugiego. To, co jeden z partnerów uważa za solidne i skończone, drugi traktuje jako zmienne i niepełne. Ta różnica może zaskakiwać partnerów zwłaszcza wtedy, gdy realizują wspólne plany. Może im się wzajemnie wydawać, że ich partner nie zrozumiał istoty rzeczy. Dlatego partnerzy starają się naprowadzać się nawzajem na właściwe tory, ale najczęściej im się to nie udaje, ponieważ druga strona próbuje tego samego w stosunku do pierwszej w tym samym czasie. Każdy ze swojego punktu widzenia, który jemu wydaje się oczywisty. Skutkiem tego partnerzy toczą między sobą gorące spory, które mogą prowadzić nawet do rękoczynów.
 
Mimo wszystko, partnerzy tzw. związków lustrzanych są bardzo dobrymi przyjaciółmi. Gdy pracują razem nad tym samym projektem, ich wzajemne korygowanie siebie, przybiera postać konstruktywnej i użytecznej krytyki. Główną przyczyną pewnego dyskomfortu w relacjach tego typu jest różnica pomiędzy natężeniem rozsądku po jednej, a wnikliwością, po drugiej stronie. Partnerzy relacji tego typu zgadzają się przy ustalaniu celów krótkoterminowych, ale nie ma między nimi zgody w sprawie celów zasadniczych. Zazwyczaj w takim związku brakuje ciepła i serdeczności. Ta sytuacja zwykle zmienia się w obecności osoby trzeciej, która jest dualem dla jednej i aktywatorem dla drugiej strony.
 
Hydra - T, A
 
lusylia - D
 
Słomkowy Kapelusz - L
 
Przeredagowanie - Emjotka
 
Tekst Mail