Ogólnie bardzo przyjemna i przynosząca satysfakcję relacja, szczególnie
jeśli partnerzy mają wspólne wartości i zainteresowania. Partnerzy
starają się skrócić psychologiczny dystans, lubią po prostu być obok
siebie i robić szeroki wachlarz działań razem. Efektywna współpraca ma
miejsce automatycznie, a każdy partnerem przyjmuje na siebie coś w czym
jest najlepszy. Jeśli partnerzy mają wspólne zainteresowania mają
również produktywne dyskusje w których pomagają sobie widzieć rzeczy z
różnych uzupełniających się punktów widzenia. Partnerzy relaksują się
nawzajem i pomagają uwalniać zdławione myśli i emocje, ale rzadko czuć
że się obciążają, wykonują razem kawał dobrej roboty. Dwoistość jest
najlepszą relacją dla przywracania emocjonalnej równowagi, rozwijania
spontaniczności i naturalnych cech osobowości, pokonywania strachu i
kompleksów.
2
Zwiazki tego rodzaju sa najbardziej pomyslne i wygodne ze wszystkich
kombinacji typow; dostarczaja wszelkich wzajemnych psychologicznych
uzupelnien. "Duale" sa jak dwie polowy jednej calosci. Najczesciej
rozumieja oni swoje intencje bez potrzeby wypowiadania ich na glos.
"Dual" w naturalny sposob ochroni Twoje slabe punkty przy jednoczesnym
docenieniu Twojej silnej strony, bez oczekiwania czegokolwiek w zamian.
Wzajemne oddzialywanie na siebie z Twoim "Dualem" pozwoli Ci na bycie
soba bez potrzeby dostosowywania sie do partnera, jak to konieczne jest
w jakichkolwiek innego rodzaju zwiazkach/kombinacjach. To zwykle
pozwala partnerom oszczedzic wiele energii, ktora moga spozytkowac np.
na swoje osobiste zainteresowania. Konflikty miedzy "Dualami" zdarzaja
sie bardzo rzadko i jesli takowe sie zdarzaja to trwaja krotko i
rozwiazywane sa bezbolesnie. Twoj "Dual" bedzie kochal Cie dokladnie za
to kim jestes, i jesli istnieje cos takiego jak 'prawdziwa milosc' to
prawdopodobnie mogloby to zaistniec tylko w zwiazkach "Dwoistosci".
Niemniej jednak, nie pozwolmy sobie
zanadto idealizowac tego rodzaju zwiazku. Mimo ze teoretycznie zwiazki
"Dwoistosci" sa najlepszymi z najlepszych, to w praktyce nie kazdy kto
jest Twoim "Dualem" zisci Twoje marzenia. Powodem tego jest to, ze
czesto doswiadczamy swoistego spaczenia/zwichrowania podczas toku
naszego zycia, ze nasze juz "na dobre" uformowane i stabilne poglady i
postawy zyciowe sa w stanie bardzo silnie wplynac na nasze zwiazki. W
rzeczywistosci, mlodsi ludzie maja wieksze szanse na odniesienie
sukcesu w pogoni za swoim "idealnym partnerem", niz ludzie starsi.
Jednak szanse na to istnieja zawsze.
Istnieja conajmniej dwa warunki
potrzebne do spelnienia w odniesieniu do udanego zwiazku miedzy
"Dualami". Po pierwsze: musi istniec conajmniej minimalny fizyczny
pociag miedzy partnerami. Po drugie, i najwazniejsze jest to, jesli
partnerzy wiernie/szczerze darza ku takim samym, lub podobnym rzeczom.
To moze oznaczac podobne zainteresowania i/lub zyciowe cele. Partnerzy
powaznie myslacy o zbudowaniu duzej rodziny sa dobrym tego przykladem.
Logicznie mowiac: dwie polowy jednej jednosci potrzebuja nie odstreczac
sie wzajemnie, ani nie podazac w dwoch przeciwnych kierunkach, w
przeciwnym razie wspomniana calosc rozleci sie w kawalki. Zwiazki
"Dwoistosci" rowniez przechodza kilka faz. Pierwsza faza czasami bywa
bardzo napieta. Wyglada to jak nowy silnik, ktory poczatkowo wymaga
"dotarcia". Jesli taki zwiazek rozpadnie sie to zwykle zdarza sie to w
tej pierwszej jego fazie. Im wiecej faz zaliczonych przez partnerow tym
bardziej niezniszczalny staje sie ich zwiazek.
Tym niemniej, natura splatala nam
malego figla. Trudnym jest dostrzezenie Twojego "Duala" wsrod
wszystkich innych Typow, a wrecz latwo jest go calkiem przeoczyc.
Zwykle, podczas poczatkowego kontaktu Ekstrawertycy mysla o swoim
Introwertycznym "Dualu" jak o kims pospolitym i przecietnym, dlatego
tez niezaslugujacym na jego osobista uwage. W odpowiedzi na to
Introwertycy odbieraja swoich Ekstrawertycznych "Duali" jako kogos zbyt
atrakcyjnego jak dla nich, a dlatego i niedosięgłego. Oba polozenia
moga byc odczuwane przez ludzi, ktorzy niedoswiadczyli zadnych relacji
z "Dualami" w dziecinstwie i mlodosci. Magnetyczna moc "Dwoistosci"
staje sie nagle jasna i oczywista gdy partnerzy przez jakis czas
doswiadczyli rozlaki/nie widzieli sie przez jakis czas. Wylacznie
dzieki byciu ze soba przez dluzszy okres czasu partnerzy zaczynaja
orientowac sie jakze mocno sie wzajemnie potrzebuja. Definitywnie, tego
rodzaju zwiazki sa najbardziej dogodne do przyjazni, zwiazkow
malzenskich i udanych relacji rodzinnych. Posiadanie "Dwoistego"
partnera jest czyms niezastapionym jesli przyjdzie Ci wspolzawodniczyc
lub przezyc w spolecznie niebezpiecznym/chwiejnym srodowisku.
Dwaj mający podobne poglądy partnerzy, którzy starają się zająć podobne
miejsca w społeczeństwie. Rozumieją motywy i cele każdego z nich i
łatwo stają się zazdrośni o sukcesy drugiego, szczególnie jeśli
partnerzy mają ten sam społeczny status. Dobra relacja do nawiązywania
kontaktu, dzielenia się doświadczeniami i dla celów nauki — szczególnie
jeśli jeden partner jest starszy i ma więcej doświadczenia. Trudny dla
robienia wieloaspektowych zadań razem; partnerzy szybko męczą się sobą
i współpraca ma zwyczaj się psuć jeśli oni mają tą samą pozycję.
Partnerzy skłaniają się by rozmawiać tylko o tematach związanych z ich
wspólnymi siłami i unikają innych tematów. Nie są zdolni by pomagać
sobie rozwiązywać prawdziwe problemy i mogą tylko zaoferować ogólną
radę i odnosić się do osobistych doświadczeń. W otoczeniu grupowym
partnerzy tożsami, którzy się osobiście znają są skłonni by unikać
jeden drugiego.
2
Są to stosunki pełnego porozumienia między partnerami ale z niezdolnością, aby sobie wzajemnie pomagać. Identyczni partnerzy patrzą świat w identyczny sposób, jednakowo oceniają otrzymane informacje, dochodzą do identycznych wniosków i mają identyczne problemy. Identyczni partnerzy zazwyczaj czują do siebie sympatię, próbując się wspierać i wzajemnie usprawiedliwiać.
Stosunki pomiędzy identycznymi partnerami maja również stronę negatywną. Współdziałanie z Identycznym partnerem, może szybko stać się nudne, chyba, że partnerzy będą mieli wspólne interesy, pracując nad tym samym projektem, albo jeśli jeden z partnerów ma dostateczną przewagę wiedzy, tak że rozwinie się układ: wykładowca i student. Zazwyczaj, kiedy partnerzy nie otrzymują od siebie żadnej nowej informacji, uznają, ze współdziałanie jest bezcelowe i ich wzajemne stosunki stają się neutralne.
Jednak, okresowo nawet neutralne stosunki ożywają na krótki czas. To zdarza się, kiedy partnerzy odkrywają o sobie nowe rzeczy. Jeśli Identyczni partnerzy odczuwają wzajemną atrakcyjność, ich stosunki mogą być rzeczywiście pełne miłości i troski.
Aby relacje pomiędzy Identycznymi partnerami były trwałe, jeden partner musi przejąć role duala, jakby to była relacja dualna. Zazwyczaj zdarza się to naturalnie. Jeśli obaj są introwertykami, jeden często podświadomie stara się troszczyć się o ekstrawertyczne strony rzeczy, jeśli obaj są typami logicznymi, to jeden będzie próbował wypełnić stworzoną pustkę, emocjonalną etc. W tym wypadku Identycznym partnerom mogłyby pomóc różne pochodzenie i rozwój funkcji, jednak, jak z jakąkolwiek inną współzależnością musi być jakaś siła napędowa, która napędzałaby relację.
Wynikiem relacji Identycznych partnerów jest samorozwój, ponieważ te stosunki mogą pomóc spojrzeć na własne zdolności i fizyczne usterki pod różnym kątem. Identyczne relacje mogą być porównane z obserwacją siebie na wideo. Na koniec, tylko te stosunki mogą zapewnić osobie prawidłową samoocenę.
Partnerzy dobrze sobie pomagają w rozwiązywaniu prawdziwych życiowych
problemów i są w stanie się otworzyć nawzajem bez powodowanie
nieporozumień. W ten sposób rozmawianie o życiu i rozwiązywanie
problemów jest bardzo satysfakcjonujące i produktywne. Kiedy robią
razem złożone projekty wymaga to dużo planowania i zaangażowania,
jednakże partnerzy odkrywają że mają różne rytmy działania i to małe
nieporozumienie stale narasta. Partnerzy maja skłonność by brać się
zbyt dosłownie i działać na polecenia drugiego zbyt szybko,
doprowadzając do rozczarowania kiedy jeden nie doprowadza czegoś do
końca albo robi zmiany w planach. Komunikacja jest albo zbyt intensywna
albo zbyt powolna. Partnerzy rozgrzewają się umysłowo i fizycznie,
potem potrzebują zwiększyć psychologiczny dystans by się odprężyć się i
wrócić do stanu równowagi.
2
Te stosunki są zaczynają się w najłatwiejszy i najszybszy sposób. Podczas nawiązywania relacji Aktywatorzy nie doświadczają żadnych widocznych trudności, co może dziwić ich na początku. Partnerzy stymulują się wzajemnie do działania. Współdziałanie z partnerem Aktywacji staje się rzeczywiście satysfakcjonujące zwłaszcza, jeśli oba partnerzy są dla siebie atrakcyjni.
Jednak, wraz z bezustannym współdziałaniem przez długi okres przychodzi przesyt, który zazwyczaj prowadzi do wzajemnego znużenia (dobry przykład – oglądacie komedię, która jest tak śmieszna, że po połowie filmu nie macie energii, żeby się dalej śmiać). Kiedy to zdarza się, partnerzy Aktywacji potrzebują krótkiego odpoczynku od siebie, po którym mogą rozkoszować się pozytywnym wpływem na nowo. Ten wzór powtarza siebie, dając tym relacjom charakter oscylujący. Jeśli partnerzy nie mogą pozwolić sobie na odpoczynek od siebie, to miejsce pozytywnego wpływu może pojawić się negatywny.
Chociaż pełne współdziałanie między partnerami jest lekkie i przyjemne, kiedy przychodzi do wykonania wspólnie codziennych obowiązków, partnerzy zazwyczaj spotykają się z wieloma problemami. Zamiast rozwiązywać problemy, Aktywatorzy zazwyczaj dają sobie wzajemnie rady jak rozwiązać te problemy, często wpływając w ten sposób na swoje słabe punkty.
Rada partnera Aktywatora jest zawsze pożyteczna, ponieważ to może wzmocnić wasz słaby punkt ale nie na tyle, by kiedykolwiek stał się waszą siłą.
Inny problem z tymi relacjami polega na tym, że informacje przekazywane między partnerami Aktywacji zawsze potrzebują drobnych korekt. Jeden partner może myśleć o nich jako o bardzo mglistych i niezbyt konkretnych, podczas gdy dla innego partnera są bardzo jednoznaczne. Współpraca jest również trudna, ponieważ partnerzy nie potrafią przewidzieć wzajemnie swojego zachowania i działań w tym, co zdaje się, jest zwyczajną sytuacją. Przez to, partnerzy nie mogą polegać na sobie albo liczyć na siebie całkowicie. Większość problemów, które pojawiają się w trakcie stosunków Aktywacji, wynika z tego, że jeden partner zawsze dostrzega a inny zawsze ocenia, co oznacza, że żyją w różnych rytmach życia.
Tego rodzaju stosunki są doskonałe w czasie wolnym, ale nie w ciągu dnia do codziennych działań. Kiedy dwie pary duali zbierają się razem (kształtowanie pełnej kwadry) przeżywają uczucie podniecenia. Kiedy dwie pary duali wchodzą ze sobą w interakcje, introwertycy (po jednym z każdej pary duali) i ekstrawertycy (również po jednym z pary) wchodzą w interakcje ze sobą jak w relacji Aktywacji. Introwertycy w stosunkach Aktywacji stają się lekko ekstrawertyczni i bardziej otwarci, podczas gdy ekstrawertycy uspakajają się trochę.
Partnerzy mogą być obok siebie bez powodowania nieporozumień. Partnerzy
mają poprawne intuicyjne zrozumienie siebie i rzadko są zaskoczeni
przez coś co drugi robi albo mówi. Sprzeczki są bardzo rzadkie. Zawsze
mają coś do powiedzenia na te same tematy i łatwo dochodzą do
jednomyślności, ale równocześnie kładą przeciwny nacisk na rzeczy
tworząc zmienny skutek. Ta relacja jest skierowana na słowa, a
partnerzy dyskutują na temat ich hobby (unikają innych tematów),
zmieniając i dodając coś do swoich poglądów. Partnerzy męczą się przez
dyskusyjną naturę relacji i próbują się rozdzielić, gdy pracują i
odpoczywają. Partnerzy natychmiast się ożywiają kiedy pokazuje się ktoś
inny, a jest „dwoistym” jednego i „aktywatorem” drugiego partnera.
2
Te związki opierają się na wzajemnej korekcie. Partnerzy mają podobne
zainteresowania i pomysły, ale trochę inaczej rozumieją podobne
kwestie. Każdy z nich widzi zazwyczaj tylko połowę problemu. Dlatego
pierwszy znajduje, to co jest interesujące dla drugiego i odwrotnie.
Zazwyczaj partnerzy postrzegają siebie jako podobnie myślących. Pole pewności jednego
partnera jest polem twórczej inwencji dla drugiego. To, co jeden z
partnerów uważa za solidne i skończone, drugi traktuje jako zmienne i
niepełne. Ta różnica może zaskakiwać partnerów zwłaszcza wtedy, gdy
realizują wspólne plany. Może im się wzajemnie wydawać, że ich partner
nie zrozumiał istoty rzeczy. Dlatego partnerzy starają się naprowadzać
się nawzajem na właściwe tory, ale najczęściej im się to nie udaje,
ponieważ druga strona próbuje tego samego w stosunku do pierwszej w tym
samym czasie. Każdy ze swojego punktu widzenia, który jemu wydaje się
oczywisty. Skutkiem tego partnerzy toczą między sobą gorące spory,
które mogą prowadzić nawet do rękoczynów. Mimo wszystko,
partnerzy tzw. związków lustrzanych są bardzo dobrymi przyjaciółmi. Gdy
pracują razem nad tym samym projektem, ich wzajemne korygowanie siebie,
przybiera postać konstruktywnej i użytecznej krytyki. Główną przyczyną
pewnego dyskomfortu w relacjach tego typu jest różnica pomiędzy
natężeniem rozsądku po jednej, a wnikliwością, po drugiej stronie.
Partnerzy relacji tego typu zgadzają się przy ustalaniu celów
krótkoterminowych, ale nie ma między nimi zgody w sprawie celów
zasadniczych. Zazwyczaj w takim związku brakuje ciepła i serdeczności.
Ta sytuacja zwykle zmienia się w obecności osoby trzeciej, która jest
dualem dla jednej i aktywatorem dla drugiej strony.
Hydra - T, A
lusylia - D
Słomkowy Kapelusz - L
Przeredagowanie - Emjotka
|